Zlatibor 
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 17 | Nivo: Visoka turistička škola

UVOD
O postanku imena današnjeg Zlatibora postoje tri legende:
"Po prvoj se misli da je ime dobio po belim borovima sa žutom četinom, boje starog zlata, koji su nekada prekrivali talasaste padine Zlatibora. Od tih borova ostao je samo jedan primerak kome je dato naučno ime PINUS SILVESTRIS VARIEGATA ZLATIBORICA, po inž. Omanovizu koji je vršio promatranje ovih četinara.
Po drugoj legendi se kaže da je Zlatibor dobio ime po bogatstvu borove šume, kojom su se doseljenici iz Crne Gore i Hercegovine, hvalili: "Zlatan je to bor!".
Treća legenda kaže da je svoje ime dobio po suvatima (pašnjacima) koji s jeseni dobijaju žutu boju, boju zlata.
Koja je od ovih legendi istinita procenite sami, ili dođite na Zlatibor. Možda ćete u pesmi borova čuti neku novu priču..."
Prvi stanovnici zlatiborskog kraja bili su Iliri, naime njihovo pleme Partini. Ostaci njihove kulture - ornamentalne keramike - sreću se u pećinama i na strmim visovima gde su oni živeli. Danas se ta mesta nazivaju "gradine" i na Zlatiboru ih ima tri (čajetinska, krivorečka, šljivovačka).
Početkom naše ere u tom regionu dominiraju Rimljani sa svojom kulturom na mnogo višem nivou nego sto je bila prethodna. Grade nova utvrđenja i mrežu novih puteva. Rimski nadgrobni spomenici datiraju iz II i III veka naše ere. Većina ih je u Kremnima, a tu su reljefi inspirisani motivima iz prirode i ponekad božanstvom Atisom - u liku lepog mladića.
Posle IX veka ovi krajevi bivaju naseljeni Slovenima, koji takođe grade utvrđenja i obnavljaju gradine. Na Gradcu u Dobroselici postoji veoma interesantno utvrđenje, gde možemo videti ostatke bedema. Postoje ostaci kamenog postolja u vidu klupice koja je verovatno služila za osmatranje. U temelju su nađene uzidane životinjske kosti (verovatno iz religioznih pobuda) i ima mnogo srednjevekovnog materijala pronađenog na toj lokaciji (vrh koplja, nožić, bakarni obruč...).
Oko 1180 godine Stefan Nemanja priključuje Zlatibor i Užice samostalnoj Srpskoj državi.
RELJEF I GEOGRAFSKI POLOŽAJ
Zlatibor je planina koja se prostire na površini od oko 1000 km2, dužine 30 km, a širine od oko 15 km. Pruža se pravcem severozapad-jugoistok. Najviši vrh je Tornik (1496 metara). Zlatibor se nalazi na severnom delu oblasti zvane Stari Vlah, granične oblasti između Raške, Hercegovine i Bosne.
Sa prosečnom nadmorskom visinom od 1000 metara Zlatibor se nalazi u jugozapadnom delu Srbije, udaljen od Beograda 238km.
www.zlatibor.rs
Zlatibor je prostrana zatalasana visoravan u Zapadnoj Srbiji. Pod imenom Zlatibora podrazumevaju se dva pojma, geografski i turistički, koji teritorijalno nisu identični:
Zlatibor kao geografska celina obuhvata prostor između reka Sušice i Uvca i istočnih padina Tare i zapadnih Murtenice. Na severozapadu mu pripadaju sela Kremna i Mokra Gora, a na jugoistoku planina Murtenica, zlatiborska podgorja koja čine prelaz prema susednoj Tari, odnosno sandžačkim planinama.
Pod turističkim pojmom Zlatibora podrazumeva se prostrana visoravan duga tridesetak i široka dvanaest kilometara, sa pravcem prostiranja severozapad-jugoistok, oivičena planinskim visovima Gradinom, Crnim vrhom, Čigotom, Murtenicom, Tornikom, Čavlovcem, Vijogorom i gornjim tokom reke Sušice. Na tom prostoru krajem prošlog i početkom ovog veka, počinju da se razvijaju turistička naselja: Ribnica, Kraljeva Voda, Palisad, Oko i Čajetina.

---------- OSTATAK TEKSTA NIJE PRIKAZAN. CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]